دنياي فيلم و سريال

امروز هم بيشتر از ديروز دوستت دارم عششقممم

كه شدي اولين و آخرين

فكر هر روزم...

بوسه ات چه متن مفصلي بود...

خواستنت توو وجودم تمام شدني نييييسسسسست.

تمام

هم صداي خوبم بخون تا بخونم

عمر من تو هستي بمون تا بمونم

يه جا ابره آسمون يه جا پر از ستاره

يه جا آفتابي آسمون يه جا مي باره

بي تو اما همه جا ابري و غم گرفتست

ابر آسمون يه قطره بارونم نداره

تو اگه باشي آسمون صافه

غصه ها پشت كوه قافه

با تو من بهارم

بي تو شوره زارم

وقتي هستي خوبم

وقتي نيستي بي تو

يه قاب شكسته رو ديوارم

اون ور دنيا شبه اين ور دنيا روزه

يه جا خورشيد خوابه يه جا داره مي سوزه

بي تو اما شب وروز با فرقي با هم نداره

تو چشماي منتظرم سياهي موندگاره

تو اگه باشي ابرا مي بارن

دشتاي خالي پر گل ميشن

با تو من بهارم

بي تو شوره زارم

وقتي هستي خوبم

وقتي نيستي بي تو

يه قاب شكسته رو ديوارم

و همانـا دچـار تر از من برايِ تو
پيــدا نشد و نخواهــد شد🌙♥️

روان را به مهر تو آكنده ام💖🌙

دنيام با تو بهشته

روزمون پر از انرژي هاي ناب ،

لبخند 😊 و مهربوني❤️

عاااشقتم عاااشقتم ....عااااشقتم...

مرگم باد !
اگر لحظه اي كوتاه بيايم
از تكرار اين پيش پا افتاده ترين حرف
كه دوستت دارم ...
دوستت دارم
به نجابت باران قسم...

جمالت را نمي بينم خيالت مي كُشد اما😥

مثل نفس هايم

تا پاي جان دوستت دارم...❤

درد و بلاي چشمانِ مستِ عاشق ت به جونم...😘😘

تو اونجا و من اينجا

امان از درد دوري😥

من به فدايت❤❤:❤❤

ديدن روي تو و دادن جان مطلب ماست

پرده بردار ز رخسار كه جان بر لب ماست

بت روي تو پرستيم و ملامت شنويم

بت پرستي اگر اين است كه اين مذهب ماست

گرچه در مكتب عشقيم همه ابجدخوان

شيخ را پير خرد طفل ره مكتب ماست

شرب مي با لب شيرين تو ما راست حلال

بي خبر زاهد از اين ذوق كه در مشرب ماست

نيست جز وصف رخ و زلف تو ما را سخني

در همه سال و مه اين قصه روز و شب ماست

در تو يك يا رب ما را اثري نيست ولي

قدسيان را به فلك غلغله از يا رب ماست

چرخ عشقيم و تو ما را چو مهي زيب كنار

خون دل چون شفق و اشك روان كوكب ماست

اينكه نامش به فلك مهر جهان افروز است

روشن است اين كه يكي ذره ز تاب و تب ماست

خواستم تا كه شوم بسته فتراكش گفت

فرصت اين بس كه سرت خاك سم مركب ماست ...

فرصت شيرازي

ابناي روزگار به صحرا روند و باغ
صحرا و باغ زنده‌دلان كوي دلبر است

كاش آن به خشم رفته ي ما آشتي‌كنان
بازآمدي كه ديده ي مشتاق بر در است

زنهار از اين اميد درازت كه در دل است
هيهات از اين خيال محالت كه در سر است.